Οργή για την ατιμωρησία του Υπαξιωματικού που παρέσυρε με μηχανή μάνα και τα δίδυμά της ~ Πικάντικο - όλα για ενημέρωση και για την επικαιρότητα του internet

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Οργή για την ατιμωρησία του Υπαξιωματικού που παρέσυρε με μηχανή μάνα και τα δίδυμά της


Ένας χρόνος πέρασε από το τραγικό τροχαίο ατύχημα που ξεκλήρισε ολόκληρη οικογένεια, με το δράστη να έχει μείνει ατιμώρητος, καθώς δεν έχει λάβει χώρα δικαστήριο, ούτε αστικό ούτε ποινικό, για την απόδοση της δικαιοσύνης. Οι συγγενείς των θυμάτων δηλώνουν συγκλονισμένοι με την αδιαφορία της πολιτείας κι επισημαίνουν πως δεν έχουν λάβει «ούτε ένα ευρώ αποζημίωση».
Την Παρασκευή συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που η οικογένεια του Χρήστου χτυπήθηκε από τον 21χρονο Άρη Δημητρίου, Υπαξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού. Συγκεκριμένα, ο 21χρονος μοτοσικλετιστής, αφού αρχικά παρέσυρε έναν ποδηλάτη στην οδό Πατησίων, στη συνέχεια ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα, παρασύροντας τη μητέρα και τα επτάχρονα δίδυμά της, τραυματίζοντάς τους βαριά και αφήνοντάς τους αβοήθητους. Αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 15.000 ευρώ. Ο πατέρας του τότε είχε δηλώσει πως ο Άρης ήταν πολύ φορτισμένος ψυχολογικά, λόγω ενός έντονου οικογενειακού προβλήματος που αντιμετώπιζαν.
Οι ζωές των θυμάτων ένα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν είναι πάρα πολύ δύσκολες: Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών, Ο μικρός, που σώθηκε στο παρά πέντε, έχει μπροστά του πολλά και δύσκολα χειρουργεία, ενώ εξακολουθεί να χρειάζεται 24ωρη φροντίδα. Η μικρή ακόμα και σήμερα φοβάται να μιλήσει, ενώ η μητέρα είναι τρομοκρατημένη και αδύναμη να φροντίσει τα παιδιά της.

Ο σύζυγος της άτυχης μητέρας και πατέρας των διδύμων, βλέποντας την αδιαφορία της πολιτείας, ξεσπά:
«Η δικαστική διαδικασία δε βρίσκεται πουθενά. Ακόμα δεν έχει γίνει κανένα δικαστήριο, ούτε αστικό ούτε ποινικό. Αυτός, από όσο ξέρω, έχει γυρίσει κανονικά στη δουλειά του. Η πολιτεία δεν έκανε τίποτα για μας και φυσικά από πουθενά δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ. Εγώ ήρθα από την Πολωνία στην Ελλάδα πριν από είκοσι χρόνια και την αγαπάω σαν πρώτη πατρίδα μου. Εδώ γεννήθηκαν τα παιδιά μου κι εδώ χρεώθηκα το μέλλον μας. Αν δεν είχα μια μικρή βοήθεια από τον σύλλογο θυμάτων τροχαίων, δεν θα τα είχα καταφέρει. Μετά το δυστύχημα αναγκάστηκα να αφήσω τη δουλειά μου για να τρέχω να τους φροντίσω και τους τρεις. Ο μικρός Νταβίντ τρεις μήνες ήταν ακίνητος. Η Ανιέσκα, η γυναίκα μου, ακίνητη για μισό χρόνο. Η Κλαούντια, η κόρη μου, από το σοκ δεν με γνώριζε για ένα μήνα. Η ασφάλεια καλύπτει μόνο τη νοσηλεία και τα φάρμακα. Τίποτε άλλο».

Στη συνέχεια συμπληρώνει:
«Ο πατέρας του δράστη έλεγε ψέματα, ποτέ δεν μας βοήθησαν σε τίποτα. Στα ασφαλιστικά μέτρα μέσα στο δικαστήριο είπαν ότι ο δράστης πέρασε με πράσινο, ενώ η Τροχαία το έχει καταγράψει το κόκκινο. Τώρα το μόνο που κάνω είναι να σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ο μικρός μου ήταν μεταξύ ζωής και θανάτου και χάρη στους γιατρούς και στους Ζητάδες που τους μετέφεραν σώθηκε για δευτερόλεπτα. Ισως να βρεθεί κάποια υπηρεσία, κάποιος τρόπος έστω και τώρα να μας βοηθήσει. Είμαι πολίτης της Ελλάδας, δούλευα, κάνω φορολογική δήλωση και είμαι εντάξει σε όλες τις υποχρεώσεις μου. Κανείς όμως δεν με βοήθησε. Η οικογένειά μου διαλύθηκε, ο γιος μου χωρίς άνω γνάθο, χωρίς δόντια, ακόμα δεν μπορεί να μιλήσει και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει. Η γυναίκα μου και η κόρη μου ακόμα δεν έχουν ξεπεράσει το σοκ των τραυματισμών. Το παιδί μου το βλέπω να πονάει και τη γυναίκα μου μισό χρόνο να μην μπορεί να σηκώσει μια κατσαρόλα με σούπα. Αυτός ήταν ανασφάλιστος και καμιά πρόνοια δεν νοιάστηκε για μας. Ενα επικουρικό έχω μόνο, που δεν φτάνει για τίποτα. Τώρα είμαι ακόμα άνεργος και η ασφάλεια τελειώνει σε λίγους μήνες, ενώ μπροστά έχουμε αλυσίδα χειρουργείων. Συνεχώς χρειάζονται μοσχεύματα και νέες μάσκες μέχρι να γίνει το μεγάλο χειρουργείο. Η γυναίκα μου φοβάται να βγει στον δρόμο. Δεν υπάρχουν νόμοι στην Ελλάδα, δεν καταλαβαίνω! Κατεβαίνεις από το σπίτι σου και περνάει ένας με τα χίλια και σε σκοτώνει και δεν τιμωρείται κανείς, δεν βοηθάει το θύμα κανείς; Το Ναυτοδικείο δεν έχει γίνει, ενώ εκείνος ακόμα δουλεύει κανονικά. Το επικουρικό ταμείο, αντί να κυνηγάει αυτούς που μας χτύπησαν, ελέγχει εμάς και το τι θα πληρώσει λες κι εμείς φταίμε για τους τραυματισμούς και τα χειρουργεία».
Η κατάσταση των τριών τραυματιών, όπως περιγράφεται από τις βεβαιώσεις των νοσοκομείων που νοσηλεύτηκαν, θυμίζει θύματα πολεμικής επιχείρησης. Σύμφωνα με τα πορίσματα των γιατρών, τα τρία θύματα διακομίστηκαν στο νοσοκομείο ως πολυτραυματίες, φέροντας βαριές κακώσεις σε όλο το σώμα.

Παρατίθενται τα πορίσματα των γιατρών για τη μητέρα και τα επτάχρονα δίδυμα, μόλις μεταφέρθηκαν στο νοσκομείο:
• Η μητέρα: νοσηλεύτηκε στον «Ευαγγελισμό» όπου διαπιστώθηκαν οκτώ (8) κατάγματα κρανίου (σπλαχνικό και βάση κρανίου), πολλαπλές θλάσεις πνευμόνων, πνευμοθώρακας και υπεζωκοτικές συλλογές, υπόνοια ρήξης βρόγχου, ρήξη σπληνός και περιτοναϊκή συλλογή.
Πραγματοποιήθηκε ανοιχτή ανάταξη–οστεοσύνθεση με πλάκες και βίδες τιτανίου για το κάταγμα ζυγωματοκογχικού συμπλέγματος. Νοσηλεύτηκε επί 15 ημέρες και εξήλθε εσπευσμένα με δική της απαίτηση, για να συναντήσει τα παιδιά της που νοσηλεύονταν στο «Αγλαΐα Κυριακού».
• Η μικρή Κλαούντια: κατά την εισαγωγή της ως πολυτραυματία με κλίμακα Glasgow 7-8/15, διασωληνώθηκε άμεσα και παρέμεινε στη ΜΕΘ επί 3 ημέρες, ενώ νοσηλεύτηκε συνολικά για δέκα ημέρες με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, κάταγμα αριστερής κλείδας και κακώσεις θώρακα.
• Ο δίδυμος αδερφός της, Ντάβιντ: προσκομίστηκε στο νοσοκομείο με μαζική αιμορραγία από το στόμα και με αρτηριακή πίεση 39/20. Προκειμένου να διατηρηθεί στη ζωή τού χορηγήθηκε αδιασταύρωτο αίμα.
Διαπιστώθηκαν: έντεκα κατάγματα στο κρανίο (σπλαχνικό και βάση κρανίου), εγκεφαλικό οίδημα, αριστερά μετωπιαία αιμορραγική εστία, υποδόριο εμφύσημα, πνευμονικές θλάσεις, ρήξεις ήπατος και σπλήνας, θλάση νεφρού και περιτοναϊκή συλλογή αίματος, απώλεια 20 οδόντων, από τα οποία τα 9 μόνιμα, συντριπτικό υποκεφαλικό κάταγμα, κάταγμα βραχιονίου και εγκάρσιο κάταγμα κνήμης-περόνης.
Πραγματοποιήθηκε χειρουργική ανάταξη καταγμάτων άνω γνάθου με πλάκες τιτάνιου. Η άνω γνάθος παρουσιάζει εκτεταμένο οστικό έλλειμμα.
Νοσηλεύτηκε 23 ημέρες, από τις οποίες 12 στη ΜΕΘ – 9 διασωληνωμένος.
Γίνεται έκκληση στην ελληνική δικαιοσύνη για απόδοση της δικαιοσύνης. Η κοινωνίας μας δεν πρέπει να αδιαφορεί σε τέτοια περιστατικά. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να φροντίσουμε ώστε τέτοια φαινόμενα να εξαλειφθούν ολοκληρωτικά και να μην επαναληφθούν.

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...