Ο…κυπελλούχος «Θρύλος»

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΔΕΝ έχει όρια η διαφθορά στην Ελλάδα, δεν σώνονται οι διεφθαρμένοι. Οργανωμένοι, σε κλίκες και ομαδοποιημένοι-ποτέ κατά μόνας. Με τη σιγουριά της «νίκης» και της επιβίωσης. «Θα την κάνω, όπως τόσοι και θα ‘ναι στιγμιαίο. Η λαδιά δεν θ’ απλωθεί. Μόνο τα οφέλη θα’ ναι απλωμένα στη ζωή μου, για να την καλυτερέψουν». Με το ηθικό της κλίκας τονωμένο, επίμονα στη μεθοδολογία του.
ΕΚΟΨΕ το…εισιτήριό της η διαφθορά και θρονιάστηκε στα έδρανα. Είδε τα δύο πέναλτι και σφίχτηκε η καρδιά της, μη δεν κάνει το…καθήκον του ο (λεγόμενος) διαιτητής (με τους υπεράριθμους βοηθούς). Πέρασαν τα δευτερόλεπτα κι ήταν λυτρωτικά. «Δεν το είδαν» κι ήταν η διαφθορά απλωμένη στο γήπεδο των μεγάλων «επιτυχιών», που γέννησαν πρωταθλήματα και μοίρασαν κύπελλα. Πώς; Με τον διαιτητή ενδέκατο παίκτη στην…παράταξή τους.
ΚΙ έπεσε βουβαμάρα, γιατί υπάρχουν ακόμα έντιμοι οπαδοί ακόμα του «Θρύλου». Πάγωσαν οι «επίσημοι», σιώπησε η κερκίδα, άδειασε πρόωρα, και εκατομμύρια τηλεθεατών αηδίασαν στην αποκρουστική φάτσα της «ποδοσφαιρικής» διαφθοράς. Εκεί που λέγαμε πως κάτι ξεκίνησε...Με κάποιους της «παράγκας» στη φυλακή, αλλά τους έξω ατρόμητους, ενωμένους και δυνατούς...
ΜΕ το ΠΟΚ (ΠΑΟ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) μεγαλώσαμε (ως αντίπαλοι), κόντρα στην «αθηνοκεντρική» ποδοσφαιρική εξουσία και…απορρίπτοντας τα περισσότερα κύπελλα και πρωταθλήματα, που τα μονοπώλησαν για δεκαετίες. Κι αν οι «Νότιοι» σνομπάρουν συστηματικά τις ομάδες της Θεσσαλονίκης και οι «αστοί» τους «επαρχιώτες» ακόμα και σήμερα, είναι γιατί έχουν τη σιγουριά της…ζυγαριάς. Θα γείρει, τελικά, προς τη μεριά τους, μετά από παραπλανητικές ταλαντεύσεις για τα μάτια και με τη «διαιτησία» σωτήρια. Με κόλπο της ταχυδακτυλουργικό, είτε με χοντροκοπιά σαν τη χθεσινή σε βάρος του «Αστέρα».
ΤΟ θέμα μας δεν είναι το ΠΟΚ του παρελθόντος (τα γενόμενα ουκ απογίγνονται), ούτε η ιστορία των ομάδων του Κέντρου. Δεν είχε και τόση χρεία της συνδρομής του διαιτητή ο Σιδέρης και ο Δαρίβας. Έχουν οι σημερινοί που αποκρούουν με το χέρι, κάνουν τη κορόιδα και δεν το ομολογούν σηκώνοντας το χέρι, σαν άντρες με…φανέλα. Είναι (το θέμα μας) ο ψευδεπίγραφος «Θρύλος», φτιαχτός στο μυαλό του Πειραιώτη και λατρεμένος. Τσίριξαν «τα παιδιά του Πειραιά», τους άκουσαν πολλοί και μακρινοί, για να γεμίσει η Ελλάδα με «γαύρους» της στεριάς. Με τα κόκκινα λάβαρα αναψοκοκκινισμένων που τα κινούν με λύσσα εντός γηπέδου, που τα κάνουν λίμπα «εκτός», αν κάτι στραβώσει.

tags: Eπικαιρότητα